تیمها نقشی محوری در موفقیت سازمانهای امروزی ایفا میکنند. تیمهایی که اعضای آن همدل، همراه و هماهنگ باشند، قادرند دستاوردهایی فراتر از توان فردی اعضا کسب کنند. اما آنچه یک مجموعه افراد را به تیمی یکپارچه و کارآمد بدل میکند، وجود اعتماد میان اعضاست. اعتماد همچون چسبی عمل میکند که اعضای تیم را به یکدیگر پیوند میدهد و همافزایی و اثربخشی را ممکن میسازد.
اعتماد در تیم به معنای باور اعضا به شایستگی، درستکاری و خیرخواهی یکدیگر است. وقتی اعضای تیم به هم اعتماد داشته باشند، تمایل بیشتری برای به اشتراکگذاری دانش، بیان ایدهها و ارائه بازخورد صادقانه خواهند داشت (Boakye, 2022). در چنین فضایی، ارتباطات باز و صریح شکل میگیرد و افراد بدون ترس از قضاوت یا تلافی، دیدگاههای خود را مطرح میکنند.
تحقیقات نشان دادهاند تیمهایی که از سطح بالای اعتماد برخوردارند، عملکرد بهتری از نظر کیفیت و کمیت خروجیها، رضایت اعضا و تعهد به تیم از خود نشان میدهند (Paul et al., 2021). اعتماد فضایی ایمن خلق میکند که در آن، اعضا حاضرند ریسکپذیری و خلاقیت به خرج دهند، مسئولیتپذیری بیشتری نشان دهند و فراتر از انتظارات عمل کنند.
در مقابل، در تیمهایی که فاقد اعتماد هستند، جوّ بدبینی، رقابت منفی و خودمحافظتی حاکم میشود. در چنین محیطی، افراد انرژی خود را صرف حفظ موقعیت خود میکنند، از به چالش کشیده شدن میهراسند و تمایلی به همکاری و کمک به دیگران ندارند (Gensler, 2020). نتیجه، تیمی ناکارآمد است که قادر به بروز توانمندیهای جمعی خود نیست.
پس چگونه میتوان اعتماد را در تیمها ایجاد و تقویت کرد؟ رهبران نقشی کلیدی در این زمینه ایفا میکنند. رهبرانی که خود الگوی رفتار اخلاقی هستند، به اعضای تیم اهمیت میدهند، وعدههای خود را عملی میکنند و تصمیماتی عادلانه میگیرند، بسترساز اعتماد در تیم هستند (Islam et al., 2021). آنها با تفویض اختیار و پاسخگو دانستن اعضا، حس مالکیت و مسئولیت را در آنها تقویت میکنند.
رهبران همچنین باید فرهنگی از شفافیت، صداقت و پذیرش اشتباهات را در تیم نهادینه کنند. مکانیزمهای بازخورد سازنده، جلسات منظم گفتوشنود، و تقدیر از موفقیتهای تیمی، به تحکیم روابط و تعمیق اعتماد کمک میکند (Stratone et al., 2022). در چنین محیطی، اعضا احساس امنیت روانی میکنند و حاضرند برای موفقیت تیم، فراتر از انتظار تلاش کنند.
اعتمادسازی در تیمها نیازمند زمان و تلاش مستمر است. اما بازده این سرمایهگذاری، تیمهایی منسجم، پرانرژی و نتیجهمحور است که توان غلبه بر چالشها و کسب موفقیتهای بزرگ را دارند. پس بیایید در مسیر ارتقای اعتماد در تیمهایمان گام برداریم و برای خلق محیطی سرشار از اعتماد، احترام و همدلی بکوشیم. بیتردید، تیمهای قدرتمند و اثربخش، مزیت رقابتی امروز و فردای سازمانها خواهند بود.
منابع:
Boakye, A. N., Addai, P., Obuobi-Darko, T., & Okyere, I. (2022). Resilience and organizational citizenship behavior (OCB): The moderating role of leadership and interpersonal trust. Seisense Business Review, 2(1), 28–42.
Gensler. (2020). Working from Home Experience. An Empirical Study from the User Perspective during the Corona Pandemic, Office 21 Report.
Islam, M. N., Furuoka, F., & Idris, A. (2021). Mapping the relationship between transformational leadership, trust in leadership and employee championing behavior during organizational change. Asia Pacific Management Review, 26(2), 95–102.
Paul, R. C., Furner, C. P., Drake, J. R., Hauser, R. D., & Kisling, E. (2021). The moderating effect of virtuality on team trust and effectiveness. IEEE Transactions on Professional Communication, 64(2), 185–200.
Stratone, M. E., Vătămănescu, E. M., Treapăt, L. M., Rusu, M., & Vidu, C. M. (2022). Contrasting traditional and virtual teams within the context of COVID-19 pandemic: From team culture towards objectives achievement. Sustainability, 14(8), 4558.